Um stjórnmálaskoðun

Það er kannski komin tími til að ég geri grein fyrir þessari endalausu árás á Íhaldið og Framsókn í greinum mínum undanfarið. Málið er að ég kaus Íhaldið hér áður fyrr, þegar flokkuri stóð fyrir slagorðinu, Stétt með stétt! Þá trúði ég því eins og nýju neti að þetta væri málið. Að íhaldsmenn gætu stjórnar verkalýðsfélagi af sama skapi og eldheitir hugsjónamenn. (reyndar er verkalýðshreyfingin hundónýt í dag) Ég trúði því að maðurinn sem var að handflaka fisk í gamla frystihúsinu hér heima ætti eitthvað sameiginlegt með heildsalanum í Reykjavík (eða hvar sem er). Ég trúði því að flokkurinn ætlaði að vernda láglaunamanninn jafnt og hálaunamanninn, trúði því að allir mættu græða. En ég var ungur þá og óþroskaður. Í dag þegar ég heyri Íhaldsmenn segja Stétt með stétt, eins og Sólveig Pétursdóttir sagði í hádegisviðtali, þá fæ ég gubbu! Þetta sem átti að vera Stétt með stétt varð Há-Stétt að troða á Lá-stétt. Ég kaus ekki Íhaldið síðast og var í vafa þar síðast, sá bara enga lausn, nema að skila auðu, en það vildi ég ekki. Vildi ekki gera atkvæði mitt ónýtt með því að skila auðu. Maður væri svo mikill "lúser" ef svo væri og einnig ef maður mætti ekki á kjörstað. Ég kaus Alþýðubanda-Krata-Kvennaflokkinn (heitir víst Samfylking) síðast en geri það ekki aftur. Það er sama með hann og Íhaldið, ég veit ekki hvar ég hef þessa flokka. Áður fyrr var hægt að ganga að því vísu fyrir hverju Íhaldið stóð fyrir, það fór ekkert á milli mála. Einnig var það með Krata og Allaballa, Maður vissi nákvæmlega hvar maður hafði þessa flokka og svo það var mjög auðvelt að vera með eða á móti. Íhaldið í dag er þannig að undir niðri ríkir valdagræðgi, ráðstjórnarkomplexar og stefnan að gera þá ríku ríkari með öllum ráðum. Á yfirborðinu reyna þeir að vera ferlega Feminískir og taka fyrir málefni sem venjulegast eru á miðju eða jafnvel til vinstri á litrófinu, en tekst það herfilega. Það var nefnilega kjánalegt að sjá gamlann íhaldshund eins og Villa sitja með leikskólakrökkum í fanginu í síðustu bæjarstjórnarkostningum, maðurinn sem hefur varla skipt um bleyju á sínum börnum og Gísla Martein sem er jafnvel enn með b....!
Nei, svolítið ankaralegt, finnst mér. Reyndar var það sem gerði útslagið hjá mér varðandi Íhaldið, var þessi gegndarlausa einkavæðingarstefna þeirra, stefna þeirra í fjármálum að menn máttu græða eins og þeim sýndist og á kostnað okkar hinna sem höfðu ekki séns í þetta fjámálarugl. Svo varð það Baugsmálið, Jónsmálið og ljósvakafrumvarpið. Þá fékk ég nóg. Þá sá ég að Íhaldið var að meina allan tímann; Það er allt í lagi að græða, það verða bara að vera réttu mennirnir sem meiga það! Og Baugsfeðgar voru ekki réttu mennirnir og Jón var kjaftfor bisnessmaður sem bara móðgaði Kjartan Valhallargoð, en það mátti engin gera! Allir urðu að vera hlýðnir og gera það sem Davíð og Kjartan sögðu. Það mátti engin hafa sjálfstæða skoðun. Það mátti engin segja neitt sem var í andstöðu við stefnuna eða jafnvel smágagnrýni, þá var sá sami settur út í kuldann eða gerður að sendiherra! Þegar upp er staðið, þá er Íhaldið sami gamli lokaði flokkurinn, illa haldinn að kaldastríðs-komplexum og er það furða þó ég kalli hann Íhaldskomma! Samfylkingin er þó að reyna að vera þessi opni, lýðræðislegi flokkur, en vill kannski ekki viðurkenna mikið mistök sín, s.s. Kárhnjúkavirkjun, en ætti sér viðreisnarvon ef stefna þeirra væri ákveðnari og hætti þessu kjaftæði, eins og virðist vera með Íhaldið, Frjálslyndir urðu til út af einu máli, kvótanum og þeirra akkilesarhæll er að þeir eru hægriflokkur, en meiga eiga það, þeir eru frjálslyndir. Það er aðeins einn flokkur sem maður veit nákvæmlega hvar maður hefur og það eru Vinstri grænir. Stefna þeirra er kristalskýr en maður þarf ekki endilega að vera sammála henni. Þannig að ég geri hreinlega ráð fyrir að kjósa bara Sólskinsflokkinn, ef hann væri i framboði!
Lifi byltingin!