Baráttan um fjóshauginn III

Metnaðarfulla hænan hóf nú baráttu gegn úrilla hananum og hélt dramaþrungið gagg víða í hænsnagirðingunni og bennti á margt sem var rotið undir stjórn úrilla hanans og vina hans. Hún gaggaði um einka-hænsna-væðinguna, eins og hún kallaði það, og taldi að úrilli haninn ætti allt of sterk ítök í samfélaginu, þoldi orðið illa gagg-rýni og rauk alltaf uppá gogg sér ef á hann var gaggað. Var farið að bera á þreytu hjá úrilla hananum og heyrðist gagg um að hann ætlaði að víkja af haug.
Hænsnasamfélagið var að verða vitlaust, svo ekki sé meira sagt! Gamli úrilli hanninn sakaði einn unghanann um mútur og ætlaði að kæra hann. Þessi unghani var að sögn margra bláu unghanana, með vafasama fortíð. Sérstaklega bar á einum bláhana, sem var duglegur að mæra hann. Var þessi bláhani menntaður í eggjafræðum í Vestur-girðingu og þótti helst til frjálhyggjulega sinnaður. Var hann m.a. einn af þeim hönum sem lagði grunn að einka-hænsna-væðingunni og var mjög góður vinur úrilla hanans. Reyndar varð hann að selja hreiðrið sitt út af þessu máli, því að unhannaum með vafasömu fortíðina, kærði hann fyrir meiðyrði.
Þessum vafasama unghana, tókst líka að stofna öflugan fjóshaug og meira að segja stofnaði hann Hænsnablaðið, sem var dreift frítt í öll hreiður og náði fljótt gríðarlegru útbreiðslu. Svo miklu að sala Morgungalsins dróst saman um meira en helming! Einnig tókst gamla úrilla hananum að fá annan erlendan unghana, af íslenskum ættum, að leggja fram kæru á Bleika hanann. Réttláti unghaninn kom klónum sínum vel fyrir í réttarkerfi fjóshaugsins og var sko tilbúinn að taka á málinu. Reyndar varð það nú svo að vegna vinskapar við úrilla hanann, þá gat hann ekki staðið í því einn og fékk annan unghana til að sjá um það mál fyrir sig. Var hann starfandi hjá embætti fjóshaugsins, sem sá um svona mál. Ritfæri unghaninn hjá Morgungalinu skrifaði margt og mikið um Bleika unghanann, miður fallegt og fékk erlenda unghanann af íslenskum ættum að hjálpa sér að búa til góða sögu. Þrátt fyrir þetta allt, var mörgum málum vísað frá í Hæðstapriki, Bleika unghananum tókst að gera erlenda unghananum af íslenskum ættum, ótrúverðugann og meira að segja varð samsærið á milli ritfæra hanans og fyrrum unghænu Bleika hanans, að leiðindamáli, sem of langan tíma tæki að segja frá hér.
Baráttu metnaðrfullu hænunnar og vina hennar gekk ekki alveg upp um þetta leiti en úrilli haninn hafði látið félaga sinn úr blágræna liðinu, hafa völdin, um stund. Úrilli haninn færði sig yfir á annan fjóshaug sem sá um dreyfingu eggja og fór að gagg-rýna græna unghanann, helsta samstarfsmann sinn, um að allt væri að fara til fjandans. Endaði veru græna unghanans þannig að hann hætti og fór að sjá um ungana sína í hreiðrinu sínu en fékk svo að sjá um fjóshaug í annari hænsnagirðingu! Félagar græna hanans var fámennur flokkur hana og hæna, sem höfðu allt of lengi starfað of náið með Gamla úrilla hananum og voru fyrir löngu búin að missa sjónar af markmiðum sínum og tilgangi. Versta tilfellið í samstarfi græna hanans og Úrilla hanans að stór hænsnagirðing, sem var staðsett vestan við íslensku girðinguna, tók upp á því að ráðast á aðra hænsnagirðingu langt í burtu, bæði til að slá eign sinni á egginn, sem þar nánanst lágu á jörðinni og einnig til að elta uppi unghana sem höfðu ráðist á hænsnagirðinguna í vestri, með skelfilegum afleiðingum. Vestur-girðingin, eins og hún var alltaf kölluð, krafðist þess að aðrar girðingar styddu árás á þessa fjarlægu girðingu og hreinlega lugu til um ástæður þess að ráðast á hana, sögðu að innan þessarar girðingar væru stórhættulegir, mengaðir fjóshaugar, sem gætu haft alvarlegar afleiðingar í för með sér. Gamli úrilli haninn var talinn vera besti vinur Vestræna hanans og sagðist muna styðja árásina og sagði svo græna hananum frá því hvað þeir höfðu gert í sameiningu. Græni haninn kinnkaði bara haus og varði svo þessa ákvörðun vinar sins. Einnig vörðu allir bláu unghanarnir og einstaka unghæna, líka þessa ákvörðun, töldu hana rétta. Síðar kom í ljós, eftir að úrilli haninn var farinn á annan fjóshaug og líka sá blágræni, af fjóshaugnum og hægri vængur úrilla hanans tók við að gala á morgnana, að nýji fyrirliði grænu hanana sagði, að þessi árás á griðinguna langt í burtu hafi verið bæði röng og mistök. Fékk hann að launum mikið gagg og vængjaslátt. En ekkert heyrðist í bláu hönunum. Þeir þögðu um þetta mál, þrátt fyrir að haninn í vestri hefði nánast tapað fjóshaugnum í Vesturgirðinguni og að í ljós kom að fjóshaugurinn þarna langt í burtu var ekkert eitraður!
Olli þetta miklu fjaðrafoki í hænsnagirðingunni.

Framhald.