Úlfar í sauðagæru?

Þetta er skrítin auglýsing og má misskilja hana á tvenna vegu. Í það fyrsta má telja að þeir í Sjálfstæðisflokknum séu komin vel á efri ár eða að nálgast titilinn Eldri borgari, en mér sýnist þau Geir og Gerður vera bara á góðum miðjum aldri og eiga sér langan starfsaldur, í öðru lagi hefur þessi flokkur staðið í því að skerða laun og bætur og fl. af eldri borgurum og hafa ekki staðið sig vel í þaim málum, þ.e. vistunarmálum og öðrum úrlausnum, frekar hefur flokkurinn (reyndar í stjórn Davíðs) staðið í baráttu við eldri borgara og öryrkja. ÞEssi auglýsing tel ég sýna að þarna eru úlfar í sauðagæru og ég ætla rétt að vona að fólk taki ekki mark á þessu slagorðakjaftæði þeirra í þessum málaflokki. Flokkurinn hefur nefnilega staðið sig best í því að skerða kjör eldri borgara. Þra´tt fyrir að vera með einhverjar úrbætur korteri fyrir kosningar, þá er það eins og að berja hundinn sinn í 12 ár og svo klappa honum einu sinni á bakið, af því að hann hætti að gelta!

Svei, barasta!

Hert viðurlög...

... gegn ýtrekuðum umferðalagabrotum. Og það var sko tími til kominn!

http://www.visir.is/article/20070426/FRETTIR01/70426008

Skóflustungu- og buddukosningar

Skóflustungukosningar:
Þegar flestir ef ekki allir toppar stórnarflokka eru farin að birtast á síðum dagblaða við einhvern ákveðin viðburð, fyrstu skólfustungu eða opnun á einhverju Rými. HEf tekið eftir því síðustu daga og vikur að það er orðið mjög algengt að slíkt sjáist á áberandi stað. Þetta gerist alltaf rétt fyrir kosningar, þæði til Þings og Bæjar. Liður í því að láta fólk gleyma.

Buddukosningar:
Jón Baldvin kallar það buddukosningar og er nokkuð til í því hjá kallinum. Framsókn búinn að moka út nokkrum millum, fjármálaráðherra, samgönguráðherra líka. Væntanlega fer heilbr. ráðherra/frú að gera slíkt hið sama. Á bara að gera eitthvað jákvætt fjórða árið sem setið er í stjórn, en nota hin 3 árin til að svíkja það sem lofað var?

Samkvæmt skoðanakönnun mun stjórnin halda velli, geri væntanlega ráð fyrir að þessi skóflustungu- og buddukosningaaðferðum séu að skila sér, því miður!

Finnsk skemmtisaga II

Ég lofaði að það kæmu fleiri finnskar skemmtisögur og hér kemur saga númer 2. Góða skemmtun:

Þeir óborganlegu finnsku bræður Pekka og Júkka fóru til Indlands og dvöldust í Nýju-Delhí. Þeir lenda alltaf í einhverju þeir bræður og svo fór nú einnig í þessari ferð því fyrr en varði var Pekka lentur á spítala þar sem hann lá vafinn sárabindum um allan skrokk og var illa haldinn.
Júkka koma að sjáfsögðu á spítalann til að heimsækja bróður sinn.
-    Hvað gerðist eiginlega? spurði Júkka.
-    Það er nú varla að ég viti það, stundi Pekka vesældarlega. – Ég var úti í skógi á snákaveiðum og var búinn að læra aægjörlega til hlítar hvernig veiða átti snáka. Svo kom ég skyndilega auga á einn stórann, gul- og svartröndóttann og það sást ekki í hausinn á honum þarna í þykku grasinu. Ég auðvitað greip endann, lét höndina renna eldingshratt upp eftir halanum á honum og hafði þumalputtann útspentan til að grípa um hausinn á honum, því ég vildi náttúrulega ekki að hann biti mig!
-    Nú, en hvað? spurði Júkka. – Beit hann þig?
-    Ja, ég veit það varla. stundi Pekka. – Áður en ég vissi af, var ég kominn með þumalfingurinn á kaf upp í rassgatið á því stærsta tígrisdýri sem ég hef nokkurn tímann séð…!

 

Blá-Græna slikjan á Sjöllum!

Jæja, þá er landsfundurinn búinn hjá þeim Geir og Ingibjörgu. Var nú kannski ekki endilega að rýna mjög í ræðurnar en þó kom mér það á óvart að Geir boðar breytta tíma á gömlum, súrum merg (traustum grunni) og Flokkurinn er barasta hreinlega að verða feminískur, umhverfisvænn og jafnréttissinnaður miðjuflokkur. Hm. Það er sem ég segi. Íhaldið hefur eiginlega þrífst á hugmyndum annara flokka og gera að sínum, þegar þeir loksings sjá að hugmyndafræðin þeirra hefur boðið skipsbrot. Ekki að ég sé ósáttur við þennan viðsnúning, ef hann verður svo að veruleika í raun, ef þeir komast í stjórn, heldur þykir mér það vera áfellisdómur á fyrrverandi formann flokksins, sem hélt félagsmönnum sínum í spennitreyju og sagði þeim vinsamlegast að halda bara kjafti, ef þeir voru eitthvað ósáttir. Ég held að Geir eigi eftir að dusta þetta óorð á flokknum, þennan Ráðstjórnaryfirbragð, sem varð þess valdandi að ég hætti að hafa áhuga á honum. Enda hefur það komið í ljós að Ráðstjórnarflokkarnir báðir, Sjallar og VG, eiga margt sameiginlegt og ekki furða þó að það leiði til stjórnarsamstarfs hjá þeim tveim. En, ég man eftir loforðum flokksins  við síðustu kosningar og þeir sviku þau flest. Líka Framsókn. En Geir stendur sig vel, hann er að vísu rólyndiskall og laus við skrúðmælgi en getur á köflum verið svolítið litlaus, en bestur er hann þegar hann reynir ekki að vera fyndinn!
ISG var hressilega á köflum í ræðu sinni, þó kom það fyrir að hún tafsaði en kom skilaboðunum vel frá sér. Ég var nokkuð sáttur við hana og sáttur við hugmyndafræðina í stefnumálum flokksins í heild, er að vísu tvístígandi vegna stóryðjumálin, en skil afstöðuna að það þurfi að gera heildarúttekt á vikjunarstöðum á landinu og gera áætlun um hvað eigi að virkja, hvernig og hvaða svæðum á að hlífa. Ég vil ekki vatnsvirkjanir upp um öll fjöll, langt í frá. Ég vil sjá aðrar lausnir varðandi atvinnueflingu í landinu. Svo er það þetta með vextina, ég sem venjulegur launþegi, ég vil fá bættari kjör í gegnum vaxtalaækkun frekar en að auka þennslu í gegnum launahækkun. Vaxtalækkun yrði besta kjarabót fyrir launþega landsins.
Það er mjótt á mununum samkvæmt skoðanakönnunum, en við jafnaðarmenn verðum greinilega að hrækja í spaðana á okkur og vinna að góðri kosningu í vor. Við verðum að gefa Sjöllum og Framsókn frí, það er þeim fyrir bestu og þjóðin alla. Við ætlum ekki að STOPPA neitt, við viljum halda áfram með breittum áherslum fyrir minnihlutahópa landsins, það er búið að mergsjúga þessa hópa s.l. 12 ár og tími til komin að þeir fái leiðre´ttingu á sínum málum, svona rétt eins og dómarar og ráðherrar!

Lifi byltingin í vor

Finnsk skemmtisaga

Ég er að fara til Finnlands í vor og fannst upplagt að segja frá þeim bræðrum Pekka og Júkka. Þeir eru víst eins og Bakkabræður okkar íslendinga.Sögurnar áttu að koma í staðarblaði fyrir nokkrum árum síðan og var ég beðinn um að myndskreyta nokkrar sögur en þær komust aldrei á prent. Hér er sú fyrsta:

Þeir bræður Pekka og Júkka voru staddir upp í sveit. Eftir að hafa ekið um sveitina nokkuð lengi þurftu þeir að gera þarfir sínar, hægja á sér, eins og sagt er og því leituðu þeir uppi útikamar á góðum stað. Pekka fór inn á undan en var grumsamlega lengi á kamrinum. Júkka var farið að leiðast þófið, enda orðið mikið mál. Hann opnar því hurðina á kamrinum il að athuga hvort Pekka væri ekki að verða búinn. Þá sér Júkka að Pekka er að pota með spítu ofan í kamarinn.
-    Hvað ertu að gera, Pekka? spyr Júkka.
-    Ég missti jakkann minn ofan í! svaraði Pekka.
-    Blessaður láttu jakkann eiga sig, ég verð að komast að núna áður en ég geri í buxurnar!
-    Sko, mér er svo sem sama um jakkann, sagði Pekka þrjóskur. – En það var rækjusamloka í vasanum og ég vil ná henni upp úr!

Kem svo með hinar við tækifæri, góða skemmtun

 

Jón Seðill

Var að horfa á Jón Seðil (Jhonny Cash) áðan, Walk the Line, þrælflott mynd mæli með henni.

Gleðilega páska!

Gleðilega páska

 

 

Skrítið og skrítin blogg

Þá fara bleðlarnir að flæða inn um lúguna hjá manni enda stutt í kosningar. Að venju fer þetta nánast ólesið í sorpið, enda fyrir löngu búinn að ákveða mig. Annars hefur maður frekar verið lítið þenkjandi um pólitík og sér í lagi bloggpólitíkina. Það kemur stundum fyrir að ég renni augum yfir pólitíkina en þó aðeins hjá pólitísku bloggvinum mínum, til að sjá hvað þeir eru að rausa þann daginn. Hina nenni ég ekki að eltast við. Þeir hafa ekkert nýtt fram að færa. Hugsanlega Íslandsflokkurinn, en það er ekki farið að reyna á hann ennþá. Ég tek eftir því að sumir sem eru að tjá sig um skoðanir sínar, fá stundum fólk í heimsókn og kommentera færsluna. Og ég held barasta svei mér þá að þetta fólk hafi hreinlega ekkert annað að gera en að svívirða skoðanir fólks en koma ekki með nein haldgóð rök, flestir. Svo þykir mér það líka svolítið skondið, að þeir sem geyspa einna mest, koma þá yfirleitt undir dulnefni. Og það er þannig með mig, að mér þykir það vera lélegur karakter, sem þorir ekki að koma undir nafni, svona rétt eins og þeir í Hafnarfirði voru ásakaðir um að þora ekki að leggja skoðanir sínar á borð um álverið eða deiliskipulagið, réttara sagt. En þetta er víst þannig með bloggið, maður gefur fólki færi á að kommentera og reyndar getur maður alveg stilt græjurnar þannig að aðeins vinir fá að kommentera, en það er ekkert gaman! Svo eru það þeir sem leifa hreinlega ekki nein skoðanaskipti á blogginu sínu, þola greinilega ekki að þeim sé svarað og þola þá ekki gagnrýni. Og það þykir mér lélegt! Og oft eru þetta mikils metnir menn, sem telja sig hafa eitthvað voða merkilegt fram að færa en eru í raun bara með einræðuræpu að hætti einræðisherra. Skrítið fólk og skrítin blogg.

Síðustu daga hef ég meira og minna verið á kafi á vinnustofu minni við listsköpun og hef fram að þessu verið að nota þessa tilbúnu striga frá Greni systrana, Pennanum og Innrömmun Suðurnesja. Þetta eru strigar úr bómull og sumir hreinlega úr einhverju gerfiefnum. Málið með þá er að það þarf hreinlega að undirvinna þá all svakalega áður en hægt er að mála á þá að einhverju viti. Stundum hef ég hreinlega grunnað þá með Gesso grunni, en það eru þeir allra lélugustu, og stundum hefur verið nóg að fara tvær umferðir með lit og terpentínu, og bera mjög þunnt á. Það kostar að vísu að striginn verður að bíða nokkra daga þar til að hægt sé að nota hann. Á mánudaginn lagði ég leið mína í Liti og Föndur og var að versla mér striga. Ég ætlaði að kaupa þessa venjulegu, bómullarstriga, sem búið er að setja á blindramma og allt. Stærðin sem ég þurfti, kostaði um 1750 kall og ég var að humma þetta eitthvað, þegar afgreiðslumaðurinn kom að. Ég spurði hvort að hann ætti ekki hörstriga. Hann góndi á mig smá stund, svo koma ylhýrt bros fram og hann sagði: Já, en hann er dýrari meterinn enn bómullin! Já, ég veit það sagði  ég en helmingi betri. Hann samþykkti það og hann fór að finna strigan. Þessi hörstrigi er þykkari, ilmar alveg yndislega og þolir allt, nánast. Þegar uppi stóð, þá var ég að spara mér smá pening með þessu! Ég fæ þrælgóðann striga og blindramma fyrir minni pening heldur en hinir tilbúnu kostuðu. Að vísu þurfti ég að strekkja hann sjálfur á blindramma, en það tók ekki nema hálftíma að gera það og árangurinn lét ekki á sér standa. Ég var búinn að gleyma því hvað það er gott að vinna á svona góðann striga. Þetta var eins og að finna ástina aftur! Vonandi verða myndirnar góðar líka

Blessi ykkur í bili. 

Naglauglýsing

Auglýsingafyrirtæki átti að framleiða sjónvarpsauglýsingu fyrir fyrirtæki sem framleiðir nagla. Auglýsingafyrirtækið fékk frjálsar hendur en áttu að skila tillögum að þrem vikum liðnum.
Svo liðu þrjár vikur og eigendur naglafyrirtækisins mættu á höfuðstöðvar auglýsingafyrirtækisins og sátu í litlum sal með stóru tjaldi. Ljósin voru slökkt og auglýsingin byrjaði:

Súmmað er yfir gamla borg og vélinni beint að hæð eina mikla. Þar á hæðinni eru fullt af  rómverskum hermönnun og öðru fólki. Greinilegt er að þarna er mikið um að vera. Hamarshökk og sársaukakvein. Það fer ekki á milli mála hvað þarna er í gangi! Blóð og ógeð út um allt! Vélinni er súmmað að einum hermanninum, þar sem hann stendur gleiðfættur og hann horfir glottandi í vélina og segir:
Við notum sko nagla frá Nöglum hf!

NEI, NEI!  öskrar einn eigandi naglafyrirtækisins hátt og stekkur upp úr stólnum. – Eruð þið bilaðir, við getum ekki sýnt þetta! Þetta er allt of gróft! Við verðum að sýna tillitsemi og alls ekki svona mikið ofbeldi!
Auglýsingamennirnir náðu að róa forstjóranna aðeins og sögðu að þetta hefði bara verið tillaga og hvort að þeir mættu ekki reyna aftur. Með semingi náðust samningar og nú fékk auglýsingafyrirtækið aðeins eina viku til að koma með gott handrit.
Og vikan leið.
Þá mættu forstjórarnir aftur og sátu nú í myrkruðum salnum eina ferðina enn og ekki laust við smá taugatiring. Ljósin voru slökkt og auglýsingin byrjaði:

Flogið er yfir eyðimörk. Langt í fjarska má sjá sandryk þyrlast upp og byrgja sjóndeildarhringinn. Flogið er nær og sést þá þar hópur af rómverskum hermönnum á harða hlaupum, sem virðist ekki út af neinu sérstöku. Vélinni er súmmað áfram yfir hópinn, sem greinilega eru að elta einhvern. Í ljós kemur að þeir eru á harðahlaupum á eftir manni á lendarskýlunni einni fata. Vélinni er súmmað að fremsta hermanninum í hópnum. Móður og másandi mátti heyra þessi orðaskil:
Þe..þetta (púf) hee..fði sko ekki (púf) skeeeð, ef viiðð hee..fðum fengið að nota nagla frá Nöö..glum hf!